2011

2011-2016

Και περναμε στην τρεχουσα δεκαετιοα την οποια θα εξετασουμε μεχρι την μεση της,οπου στην απονομη των Οσκαρ των 2016 θα συμβει αυτό που θα επρεπε να ειχε συμβει πολλα χρονια νωριτερα.Η βραβευση του Εννιο Μοικονε με Οσκαρ μουσικης για την ταινια του Ταραντινο Μισητοι 8 ειχε διπλο συμβολισμο.Ο Ιταλος συνθετης πηρε το πολυποθητο οσκαρ πανω στο ειδος τπου τον καθιερωσε και τον εβαλε σχεδον μεσα σε κάθε σπιτι σπαζοντας τα συνορα της χωρας του.Το γουεστερν.Και δευτερον,καρδισε το βραβεια χαρις σε έναν σκηνοθετη που μεγαλωσε θαυμαζοντας αυτόν και τον Σερτζιο Λεονε.Ειναι εκλπηκτικο πως τα φερνει καμια φορα η ζωη.Μα δεν ηταν μονο αυτό το σπουδαιο αυτης της βραβευσης.Το συγκλονιστηκοτερο ηταν πως βρεθηκε συνηποψηφιος με έναν άλλον κολλοσο.Τον Τζων Γουιλιμας.Τα φλας εκεινη την ημερα αστραψαν και το χειροκροτημα κοντεψε να γκρεμισει το κτηριο καθως οι θεατες εβλεπαν δυο γερακους ( 88 ο Μορικονε 84 ο Γουιλιαμς) να συγχαιρει ο ενας τον αλλον.Ηταν ισως η τελευταια φορα που οι δυο κολωνες της κινηματογραφικης μουσικης βρεθηκαν πλαι πλαι.Ετσι ο κυκλος εκλεισε αρμονικα.Η ισσοροπια στο συμπαν αποκατασταθηκε.Στα αλλα μεγαλα γεγονοτα της πενταετιας είναι η συνεχης καταρευση των action scores από την παρεα του Ζιμερ που σαν επιδημια επεσε πανω στα μπλοκμπαστερ και μεσα σε λιγα χρονια διελυσε τις βασεις που ειχαν βαλει για δεκαετιες οι Ροζα, Σταινερ, Κοργκονρτ ,Γουιλιμας,Γκολντσμιθ κλπ   και δημιουργησε τερατουργηματα. Μονος του απεμεινε ο Τζιακινο να πολεμαει και να χρησιμοποιει μεγαλη ορχηστρα και χορωδιες σεβομενος απολυτα την παραδοση. Επισης ειχαμε την καθιερωση της τρομερης γενιας των ισπανων που επιστρατευσε συσωμους το Χολυγουντ μετα από την εκπληκτικη πορεια που ειχαν στην χωρα τους. Η χρυση γενια των ισπανων,που κατι εγινε σε αυτην την χωρα και επεσε ολο το ταλεντο μαζεμενο σε ποδοσφαιρο μπασκετ και μουσικη, των Γιουσιντ, Μπανος, Βελασκεζ, Ναβαρετε, Ρεγιες, μαζι με μια πλειαδα ακομη νεων συνθετων όπως είναι ο Μαρκ Τιμον, ο Marc  Vallio  ,Arnau Bataller  και τα αδερφια Ναβαρο θα μετακομισουν στην άλλη πλευρα του Ατλαντικου θελοντας να προσφερουν τις υπηρεσιες τους σε ταινιες πιο μεγαλης παραγωγης.Ελα όμως που το αδηφαγο Χολυγουντ θα τους ρουφηξει ολο το ταλεντο και θα αναλωθουν ολοι σε εργοστασιακες συνθεσεις χωρις ιχνος προσωπικοτητας.Απο την άλλη όμως ενας νεαρος πολωνος θα κρατησει την προσωπικοτητα του και τον χαρακτηρα του τουλαχιστον μεχρι στιγμης και θα παραμεινει πιστος στην παραδοσιακη κινηματογραφικη μουσικη ,αυτης της μεγαλης ορχηστρας ,της περιτεχνης ενορχηστρωσης και των αξιομνημονευτων θεματων.Ο Αμπελ Κορζενιεφσκι είναι ο νουμερο ενας συνθετης αυτή την στιγμη που βρισκεται σε καλυτερη κατασταση απ ολους προστατευοντας τον εαυτο του από την φθορα, κατι που δεν καταφερε ο Ντεσπλατ ,και την τυποποιηση ,κατι που δεν καταφερε ο Τζιακινο.Χαμαιλεοντας, εχοντας διαπρεψει σε δραμα, θριλερ, περιπετεια ,φαντασια, θεατρο, τηλεοραση ,κινηματογραφο είναι ο μονος που μπορει να ξεπερασει τον Βοιτσεκ Κιλαρ και να γινει ο νουμερο ένα πολωνος συνθετης και ενας από τους καλυτερους ολων των εποχων.

 

 

2011:ΠΑΡΑΚΜΗ

 

Ξεκιναμε με τα action scores από τα οποια διασωζεται μονο ένα. Το Knight and Day του Τζων Παουελ το οποιο εκτος το ότι εχει μερικα πολύ εμπνευσμενα θεματα εχει και μια προτωτυπη ενορχηστωση καθως συμφωνικη ορχηστρα καποια λιγα ηλεκτρονικα και παραδοσιακη ισπανικη μουσικη μπαινουν στο μιξερ και συνθετουν ένα χορταστικοτατο σκορ. Όλα τα υπολοιπα είναι παρε το ένα και χτυπα το άλλο. The A-Team Σιλβεστρι, Unstoppable  Harry Gregson-Williams, True Grit Carter Burwell,  The Expendables 2 Brian Tyler, Green Zone John Powell , Robin Hood Marc Streitenfeld , Salt  James Newton Howard .Μονο ο Ρομπεν των δασων μπορει να χαρακτηριστει σαν ένα αξιοπρεπη σκορ.

      Και περναμε στα σκορ φαντασιας .Μπορει να ειχαμε κι εδώ αρκετες πατατες όπως The Chronicles of Narnia: The Voyage of the Dawn Treader  David Arnold , Clash of the Titans Ramin Djawadi, Iron Man 2- Predators John Debney, Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief  Christophe Beck, Prince of Persia: The Sands of Time Harry Gregson-Williams, όμως ειχαμε και ένα  αριστουργημα.Το The Last Airbender του Τζειμς Νιουτον Χαουαρντ ένα επικολυρικο σαουντρακ που παρολο που η ενορχηστωση του δεν εχει ογκο είναι αδυνατον να μην σε καταβαλει με τις ονειρικες του μελωδιες και τα πλουσια θεματα. Από κει και περα ειχαμε δυο εκπληκτικα μονοθεματικα όμως σαουντρακ όπως είναι η Αλικη στην χωρα των θαυματων και ο Λυκανθρωπος του Ελφμαν ,αλλα είναι πλεον γεγονος πως ο παλε ποτε μεγαλος μουσικος δεν μπορει να βγαλει ενενηνταλεπτο.Ωραιες ιδεες εχει και η Νταντα του Τζειμς Νιουτον Χαουαρντ αλλα και εδώ είναι εμφανες ότι προτιμησε να δωσει την ενεργεια του στο The Last Airbender και ετσι αφησε την Νταντα χωρις να ολοκληρωσει τις ευρηματικες του ιδεες.Ο Ντεσπλατ με τον Χαρυ Ποττερ δεν καταθετει κατι καινουργιο και το εχει γραψει μαλλον στον αυτοματο πιλοτο,ενώ ο Ζιμερ είναι εξαιρετικα γοητευτικος στο inception με αψογη αναπτυξη και θεματα που μενουν.Οπως γοητευτικοι είναι και οι Daft Punk με το Tron: Legacy και ο Σορ με το The Twilight Saga: Eclipse.

      Στα δραματικα σκορ και κινουμενα σχεδια ασφαλως ειχαμε πολύ πιο ενδιαφεροντα σαουντρακ  με τον Ντεσπλατ να τραβαει κουπι.Ο Αορατος συγγραφεας είναι ένα από τα πεντα καλυτερα του σαουντρακ και επιβαιβεωνεται από τον θεματικο πλουτο την πυκνη ενορχηστρωση μα κυριως τις συνταρακτικες του μελωδιες.Ενας ολοκληρος κοσμος οπου ο ενας υποπτευεται τον αλλον ,οπου ολοι μπορουν να στην φερουν ,οπου ακομα και η σκια σου είναι ικανη για προδοσια ερχεται μεσα από τις νοτες του Ντεσπλατ και αποκταει έναν τιτανιο ογκο που κανει την ατομοσφαιρα ακομη πιο αποπνικτικη. Εκπληκτικος ηταν επισης και στον Λογο του Βασιλια, ένα στιβαρο σαουντρακ προσεγμενο κι εδώ στην εντελεια.Τωρα εξηγηται γιατι ο Χαρυ Ποττερ του δεν ανηκει στις μεγαλες του στιγμες.Κατι επρεπε να καψει και προτιμησε την ταινια που χρειαζονταν την πιο απαιτητικη μουσικη.Ο Χορνερ από την άλλη με το Καρατε Κιντ επιστρεφει στα αριστουργημα με ένα σαουνταρακ που στα δυο τελευταια κομματια τα δινει όλα.Ο Παουελμε το  How to Train Your Dragon κερδιζει ανετα τις εντυπωσεις στα κινουμενα σχεδια με ένα ηρωικο σκορ από το οποιο δεν απουσιαζουν οι δραματικες κορυφωσεις και που σεβεται αψογα την σκαδιναβικη παραδοση.Εξαιρετικος είναι επισης και ο David Hirschfelder με το Legend of the Guardians: The Owls of Ga'Hoole όπως και το The Illusionist του Sylvain Chomet.Στα θριλερ εντονο ενδιαφερον παρουσιαζει το υποβλιτικο εργο του Τζιακινο Ασε το κακο να μπει και  ο Μαυρος κυκνος του Μανσελ αλλα δεν μπορουμε να μιλησουμε για αριστουργηματα τυπου Κριστοφερ Γιανγκ.Μια από τις χειροτερες χρονιες στην ιστορια των σαουντρακ θα κλεισει με την χειορετερη βραβευση ολων των εποχων.Το οσκαρ που δοθηκε στους Trent Reznor, Atticus Ross για το The Social Network εβαλε μια ταφοπλακα στα ονειρα ολων των θαυμαστων της συμφωνικης ορχηστρας.

Winner

The Social Network- Trent Reznor and Atticus Ross 

 

Nominees

How to Train Your Dragon- John Powell 

Inception -Hans Zimmer 

The King's Speech- Alexandre Desplat 

127 Hours -A.R. Rahman

 

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΕΚΑΔΑ

1. The Ghost Writer - Alexandre Desplat

2. The Last Airbender- James Newton Howard

3. How to Train Your Dragon- John Powell 

4. The Karate Kid- James Horner

5. The King's Speech- Alexandre Desplat 

6. Legend of the Guardians: The Owls of Ga'Hoole- David Hirschfelder

7. Knight and Day- John Powell 

8. Inception -Hans Zimmer 

9. Alice in Wonderland - The Wolfman - Danny Elfman

10. Let Me In- Michael Giacchino

 

\