Αρχική σελίδα

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018

1999


1999:Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΖΙΜΕΡ

Ο Τζειμς Χορνερ συνεχίζει με τιεκτυμενη ταχύτητα μετα τον Τιτανικό και υπογράφει ένα φανταστικό σάουντρακ με ηρωικό μεγαλείο σαν να το έγραφε ο μεγάλος Μικλος Ροζα.”Η μάσκα του Ζορρο” μας φέρνει στι μυαλό το “Ελ Σιντ” με την ευρηματικότητα των συνθέσεων, τα μεγαλοπρεπή θέματα και την ιδιοφυή ενορχήστρωση οπου παντρεύεται η μεγάλη συμφωνική ορχήστρα με την ισπανική παράδοση. Κλακέτες, ισπανικά μοτίβα, πνευστά και τύμπανα όλα εναρμονιζόμενα πλήρως κάτω απο την μπαγκέτα του Τζειμς Χορνερ, ενώ ο Πατρικ Ντοιλ δεν λέει να σταματήσει. Με τις ”Μεγάλες Προσδοκίες” συνεχίζει το απίστευτο σερί των αριστουργημάτων κάνοντας ένα από τα πιο ερωτικά και σπαρακτικά σκορ όλων των εποχών, γεμάτα με ευφάνταστες μελωδίες και με μια ακόμη φορά πλούτο θεμάτων, χωρίς ποτέ να γίνεται μονότονος και κουραστικός. Τα ιδια όμως κανει και ο Ελιοτ Γκολντεθαλ με την “Σφαίρα” δημιουργώντας πάλι ένα απόκοσμο και εφιαλτικό κόσμο με τα πνευστά και τα τύμπανα να είναι εκτός ελέγχου και κάνοντας 5 action θέματα το ένα καλύτερο από το άλλο! Την κορυφαία του δουλεια θα δώσει ο Τζωρτζ Φεντον με το “Dangerous Beauty” αφήνοντας στο βιολί να διηγηθεί σπαρακτικές και συγκλονιστικές ιστοριες. Την κορυφαία του δουλειά κάνει όμως και ο Ριστσι Σακαμοτο με το “Snake eyes” το θρίλερ του ΝτεΠαλμα οπού εκτός από το βασικό θέμα που είναι γεμάτο λυρισμό θα συνθέσει, και μια από τις πιο ευρηματικές του μουσικές, ένα 6λεπτο κομμάτι με την αγωνιά να κορυφώνεται δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο! Επίσης πολύ εντυπωσιακός είναι ο  David Hirschfelder με την “Ελιζαμπεθ” ένα ιστορικό δραμα με μια μουσική πολύ υποβλητική και επιβλητική. Μια από ιδια και ο Βασιλης Πολυδουρης με τους “Άθλιους” ένα συγκλονιστικό σκορ γεμάτο ένταση και λυρισμό αν και τα μεγαλα θέματα του κάπως προκαλούν μια ασαφεια. Εντυπωσιακός είναι και ο Τζερυ Γκολντσμιθ με την “Μουλαν” που δεν καπελώνεται από την μουσική παράδοση της Κίνας και δανείζεται όσα στοιχεία πρέπει για να μην χαθεί η ταυτότητα του. Μουσική ηρωική και παιχνιδιάρικη ,πραγματικά μια απόλαυση! Απόλαυση όμως είναι και ο Μάικλ Κειμεν με το “Θα σε βρω στον παράδεισο” ένα σκορ γεμάτο συγκίνηση, τρυφεράδα με μερικές πολύ εμπνευσμένες συνθέσεις. Τρυφερος και ευχαριστος είναι και ο Νικολά Πιοβανι με το “Η ζωή είναι ωραία”.Δυο σκορ εκπληκτικά δώσανε όμως και ο Τρεβορ Τζουουνς με τον Κριστοφερ Γιανγκ.O πρωτος με την επιθετική και έντονη “Dark city” και το “The Mighty” να ταιριάζει ιρλανδεζικη μουσικη με χορωδίες και ορχήστρα! Και από την άλλη ο Κριστοφερ Γιανγκ με το θρίλερ “ Hush” μια ακόμη πολύπλευρη σύνθεση που εκτός απο στοιχεία τρομου, περιέχει και μερικά πολύ γλυκά θεματα, ενώ στην περιπέτεια “ Hard Rain” θα κάνει σωστή χρήση ηλεκτρονικών και ορχήστρας και θα δώσει ένα πολύ καλο action score. Ο βασιλιάς των action score όμως είναι ο ένας και μοναδικός Τζερυ Γκολντσμιθ που με τα “Small Soldiers” “Deep Rising”  κανει σκορ δυναμικά εντυπωσιακά και εντονα. Στα ίδια μονοπάτια κινείται και ο Joel McNeely με το “Soldier” “The Avengers” δυο ομολογούμενος πολύ ενδιαφερουσες δουλειες,που όμως η σκια του Γκολντσμιθ είναι βαριά και η προσωπικότητα του συνθέτη εξαφανιζεται. Ο Τζειμς Χορνερ με τα “Deep Impact” “Mighty Joe Young” είναι  βαρετος και κουραστικος στην μια περιπτωση και φλυαρος και ανουσιος στην άλλη,όπως ανουσιος, φασαριοζος και κουραστικος είναι ο David Arnold  με το “Godzilla”.Απο την άλλη ο Τζων Μπαρυ με το “Mercury Rising” είναι πάλι μονότονος, ενώ o Bruce Broughton “Lost in Space”  είναι άψογος τεχνικά αλλά πολυ περιγραφικός χωρίς κάποιο συγκλονιστικό θεμα. Μονότονος είναι και ο Τζων Γουίλιαμς με την “Διάσωση του στρατιώτη Ράιν”,ενώ στο “Stepom” παίρνει τον συνονόματο του κιθαρίστα για τα σόλο αλλά το αποτέλεσμα δεν ανήκει στις καλύτερες στιγμές του μεγάλου μουσικου. Κιθάρα, ντραμς ,ηλεκτρονικά, αλλα και ορχηστρα επιστρατεύει ο Ραντυ Εντελμαν σε στην εξωτική περιπέτεια “Six Days, Seven Nights” σε ένα εξόχως ενδιαφέρον σάουντρακ! Μα ο Χανς Ζιμερ δεν παιζότανε!!!Δεν είναι μονο το μιουζικαλ ο πριγκηπας της αιγυπτου που εγραψε μαζι με τον S. Schwarz και ου είναι ένα από τα καλυτερα που εχουν γινει ποτε με μια εισαγωγη που ανετα μπορει να συγκριθει με την εισαγωγη των Αθλιων ,αλλα το θησκευτικης δοξαδιας πενθιμο εωτερικο ταξιδι της “Λεπτης κοκκινης γραμμης” οπου πλεον μνημονευεται σαν ένα από τα καλυτερα σαουντρακ ολων των εποχων.

ΟΣΚΑΡ ΔΡΑΜΑ                                                    ΟΣΚΑΡ ΚΩΜΩΔΙΑ Η ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Winner                                                                   Winner

Life Is Beautiful-Nicola Piovani                        Shakespeare in Love-Stephen Warbeck   

  Nominees                                                            Nominees

Elizabeth-David Hirschfelder                          A Bug's Life-Randy Newman

Pleasantville-Randy Newman                        Mulan-Matthew Wilder, Jerry Goldsmith

Saving Private Ryan-John Williams              Patch Adams-Marc Shaiman

The Thin Red Line-Hans Zimmer                The Prince of Egypt- S. Schwartz, H. Zimmer     

TOP 10

1."The Thin Red Line" -Hans Zimmer  

2."The Prince of Egypt"- S. Schwartz, H. Zimmer  

3. "The Mask of Zorro"-James Horner

4."Sphere"-  Elliot Goldenthal

5. "Great Expectations"-Patrick Doyle

6.   “Snake eyes”- Ryuichi Sakamoto

7.   “Dangerous Beauty”-  George Fenton  

8. “ Hush”-Christopher Young

9. "Mulan"-Jerry Goldsmith

10. "Elizabeth" -David Hirschfelder      
 
 

2 σχόλια:

  1. δεν εχω ακουσει καποια σκορ ομως συμφωνω με αρκετα απ' αυτα που ξερω. εμενα μου αρεσει πολυ κι ο στρατιωτης ραιαν αλλα δεν ειναι το αριστουργημα που λενε καποιοι γιατι εχει τα 5 στα 10 κομματια που δεν μπορουν να σταθουν εξω απο τις εικονες.

    *the thin red line - hans zimmer
    the prince of egypt - hans zimmer & stephen schwartz
    the mask of zorro - james horner
    mulan(1998 international release) - jerry goldsmith & matthew wilder
    la otra conquista - samuel zyman & jorge reyes
    saving private ryan - john williams

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωποσδηποτε Σακαμοτο Φεντον Σφαίρα μεγάλες προσδοκίες Ελίζαμπεθ....Δεκαριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή