Αρχική σελίδα

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

1994


1994:ΔΑΚΡΥΣΑΝΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ

Δαιμονισμένος Τζειμς Χορνερ με δέκα!!! σάουντρακ!!!.Κανένα όμως απ’ αυτά δεν μπορούμε να που με πως είναι αριστούργημα. Κρατάμε όμως τρία. Το επικολυρικό “A Far Off Place”,το δραματικό “Swing Kids”,και το υποβλητικό θρίλερ “Φάκελος Πελεκάνος”.O Πατρικ Ντοιλ ακάθεκτος συνεχίζει το σερί του καθώς προσφέρει ένα συγκλονιστικό αριστούργημα το “Υπόθεση Καρλιτο” με ένα θέμα –όλα τα λεφτά-, το οποίο αυτός ο μεγάλος μουσικός κρατάει την συνοχή και την αρμονία του χωρίς ποτέ να διασπάτε η μελωδικότητα, για δέκα ολόκληρα λεπτά και μας ιδρώνει μόνο με το που το ακούμε, ενώ είναι εξαιρετικός και σε άλλες δυο δουλειές. Το σαιξπηρικό “Much Ado About Nothing” με μια οβερτουρα πραγματικό ποίημα και το “Needful Things” ένα πολύ υποβλητικό σκορ με επιβλητικές χορωδίες και μισ αξέχαστη εισαγωγή. Πραγματικά πολύ σπουδαία πορεία. Το χαβά του όμως και ο Ελφμαν που με τον “Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη” συνεχίζει κι αυτός το σερί των αριστουργημάτων. Επίσης εξαιρετικό είναι και το “Sommersby” μια λυρική και ευαίσθητη σύνθεση. Και μιας και μιλάμε για ευαισθησία τρία πολύ μεγάλα σάουντρακ αποτελούν σημεία αναφοράς, ακόμη και μέχρι τις μέρες μας. Ο Ρισταρντ Ρομπινς με τα “ Απομεινάρια μιας μέρας” μας ανατριχιάζει με τον εσωτερικό σπαραγμό αυτής της συγκλονιστικής ταινίας, ο Ελμερ Μπερσταιν με τα “Χρόνια της αθωότητας” ντύνεται Μπραμς και αποτυπώνει όλο τον σπαραγμό και το αδιέξοδο της υποκριτικής κοινωνίας των αριστοκρατών και φυσικά ο Μαικλ Ναιμαν με την ναυαρχίδα του  “Μαθήματα Πιάνου” έναν ύμνο πάνω στην μουσική και την αγάπη! Είμαστε αναμφίβολα στην χρονιά οπού τα πάντα είναι εσωτερικά και η μουσική το αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο. Στα ίδια μονοπάτια κινείται και ο Τζων Μπαρυ με το “Ruby Cairo” μια πολύ τρυφερή στιγμή όπως και η “Ανήθικη πρόταση”. Εξαιρετικοί στο ίδιο ύφος είναι και ο Χανς Ζιμερ με το “Σπίτι των πνευμάτων” η πρώτη του σπουδαία δουλειά, όπως και ο Κυταρο με την ταινία του Ολιβερ Στουν “Ουρανός και Γη”.O Πραισνερ αυτή την φορά αλλάζει ύφος και αποφασίζει να γίνει λίγο πιο εξωστρεφής με το αριστουργηματικό “The Secret Garden” την μοναδική φορά που άφησε στην άκρη την μανιέρα του με τις μεγάλες παύσεις, τις οποίες επιστράτευσε για  το “ Three Colors: Blue” την ίσως καλύτερη δουλειά του στην τριλογία του Κισλοφσκι.O Πολυδουρης με το θαυμάσιο “ Free Willy” κάνει σωστή χρήση ηλεκτρονικών και ορχήστρας και ο Bruce Broughton μας γυρνάει πίσω στην εποχή του “Σιλβεραντο” χάρις την εξαιρετική δουλειά που έκανε με το “Tombstone” και ο Ντέιβιντ Γκρουσιν μετα το “Γκουνις” θα υπογράψει την καλύτερή του δουλειά. Η “Φίρμα” συνδυάζει την περιπέτεια, το ρομάντζο, την αγωνία ,την τζαζ αισθητική με μόνο ένα όργανο!!!Το πιάνο!!!Πραγματικά ασύλληπτη ευρηματικότητα και τόλμη!!!Ο Φεντον με το “Shadowlands”είναι έξοχος έχοντας σαν βάση ένα κουαρτέτο, ενώ ο Μορικονε με το “In the Line of Fire” κάνει ένα πολύ περίεργο, αλλά απρόσμενα γοητευτικό σκορ που δεν ξέρεις που ακριβώς να το κατατάξεις.Ο Κριστοφερ Γιανγκ με το “Σκοτεινό εγώ” είναι υποβλητικός, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι η συγκεκριμένη δουλειά ανήκει στις καλύτερές του, ενώ ο Τζερυ Γκολνσμιθ  έδωσε ένα αριστούργημα, και τρία πολύ ενδιαφέροντα σάουντρακ. Το “Dennis the Menace” είναι μια θαυμάσια ανάλαφρη και κωμική δουλειά, το “Malice” ένα ατμοσφαιρικό και νοσηρό θρίλερ και το “Matinee” μια υπέροχη και πολύ γλυκιά μουσική. Στον “Rudy” όμως είναι συγκλονιστικός. Η ανάπτυξη του κυρίως θέματος που είναι και μια από τις πιο εμπνευσμένες του συνθέσεις, που οδηγεί κλιμακωτά στον θρίαμβο της ανθρώπινης θέλησης και της κατάρριψης του απίστευτου μέσα από τις μεγαλειώδεις μελωδίες του, τις τόσο ανθρώπινες και ευαίσθητες, είναι μια ακόμη σπουδαία στιγμή στην πλούσια φιλμογραφια του. Για μια ακόμη φορά όμως ο Γουίλιαμς συγκινεί τον πλανήτη με τις μουσικές του. Δεν είναι μόνο η αποκάλυψη των δεινοσαύρων κάτω από τις λυρικές και δοξαστικές νότες του στο”Jurassic Park” ,που καθιστούν αυτή την σκηνή μια ακόμη μεγάλη στιγμή στην ιστορία της κινηματογραφικής, όσο το “ρέκβιεμ” που έγραψε για την αριστουργηματική ταινία του Σπιλμπεργκ “Schindler's List”.Το κυρίως θέμα έγινε συνώνυμο της θλίψης και του σπαραγμού απανταχού στον κόσμο και τα υπόλοιπα θέματα που παντρεύουν την εβραϊκή παραδοσιακή  μουσική με την συμφωνική ορχήστρα διακατέχονται από το αίσθημα της απώλειας και της οδύνης. Ίσως το κορυφαίο δραματικό σάουντρακ που έγινε ποτέ!

ΟΣΚΑΡ

Winner

Schindler's List-John Williams

Nominees

The Age of Innocence-Elmer Bernstein

The Firm-Dave Grusin

The Fugitive-James Newton Howard

The Remains of the Day-Richard Robbins

ΤΟΠ 10

1.Schindler's List- John Williams

2. “The Nightmare Before Christmas”- Danny Elfman

3. “Carlito's Way”- Patrick Doyle

4. “Rudy”- Jerry Goldsmith

5. “The Firm”-Dave Grusin

6. “The Secret Garden”- Zbigniew Preisner

7 .”The Remains of the Day”-Richard Robbins

8. “The Age of Innocence”-Elmer Bernstein

9. “Much Ado About Nothing” -“Needful Things”- Patrick Doyle

10. Jurasic park - John Williams
 
 
 

2 σχόλια:

  1. συμφωνω απ' οσα εχω ακουσει της 10δας ειναι ολα το λιγοτερο εξαιρετικα ! δυσκολη η επιλογη...

    *schindler's list - john williams
    once upon a forest - james horner
    jurassic park - john williams
    the piano - michael nyman
    the nightmare before christmas - danny elfman
    little buddha - ryuichi sakamoto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βούδας και δάσος ....χμ....τσο ψηλα;;;Πιο πανω απο τα εργα του Ντοιλ του Γκολντσμιθ του μπερσταιν και του Ρόμπινς; πρέπει να τα ξαναακουσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή