1993

1993:ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Χρονιά εκπληκτική και ασύλληπτη που μόνο με αυτή του 1999 και του 2004 μπορεί να συγκριθεί. Δεν ήτανε μόνο το πλήθος αριστουργημάτων αφού τα σπουδαία ονόματα του χώρου βρέθηκαν σε εξαιρετική χρονιά, όσο η ποιότητα των σαουντρακς, καθώς δεν είχαμε να κάνουμε μόνο με εξαιρετικά σκορ ,αλλά με μουσικές -σταθμό που έγιναν αμεσως κλασικές και θεωρούνται μέχρι και τις μέρες μας αξεπέραστες. Ο Ζωρζ Ντελερυ μας αποχαιρετά όπως αρμόζει στην τόσο τεράστια καριέρα του και την τρομακτική κουλτούρα και παιδεία του. Με δυο Αριστουργήματα. Το γεμάτο μπρίο και ευχάριστο “Man Trouble” με μια πολύ ντελικάτη ενορχήστρωση και το μελαγχολικό και τελείως λυπητερό “Rich in Love” λες και μίλαγε για τον δικό του θάνατο! Ο Ριτσαρντ Ρομπινς στα ίδια μονοπάτια ,πάντα εξαίρετος και κλασικοτροπος με το “Επιστροφή στο Χαουαρντς Εντ” προσθέτει άλλο ένα αριστούργημα. Όπως και ο Πάτρικ Ντοιλ που με την “Ινδοκίνα” κάνει το εκπληκτικό 3\3 και καθιερώνεται ως ένας μεγάλος συνθέτης. Όπως φυσικά και ο Ντανυ Ελφμαν με την “Επιστροφή του Μπατμαν” που εμπλουτίζει το κυρίως με θέμα με χορωδία!!!Ο Πραισνερ πάλι μοναχικός και απαισιόδοξος με το “Damage”.Ο δικός μας ο Βαγγέλης Παπαθανασιου γράφει άλλο ένα σάουντρακ σταθμό με θείες μελωδίες που μένουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη σου. Το “1492” δεν είναι μόνο ένα αριστούργημα ,αλλά μια επική αποθέωση! Όπως αποθέωση είναι το ίσως κορυφαίο νουάρ στην ιστορία της κινηματογραφικής μουσικής. Το “Βασικό Ένστικτο” του Γκολνσμιθ ξεφεύγει κι αυτό από τα όρια του αριστουργήματος και εκτείνεται ως μια ιδιοφυή σύνθεση  που ξεπέρασε ακόμη και την ταινία με την σεξουαλικότητα ,την απειλή και τον κίνδυνο. Μυθικό πραγματικά. Ιδιοφυή όμως σύνθεση ή μάλλον μεγαλοφυή είναι και το “Αλιεν 3” του καινοτόμου και απροβλέπτου Ελιοτ Γκολντεθαλ. Καθότι είχε να συγκριθεί με σπουδαίους προκατόχους και κλασικά σκορς o Γκολντεθαλ δεν θα διαλέξει τον δρόμο του Χορνερ που έκανε ένα action score,αλλά τον δρόμο του Γκολντσμιθ ,αυτό με τις παράξενες μελωδίες, και τις εφιαλτικές ενορχηστρώσεις. Χωρίς να είναι τελείως συμφωνικός και με 6-7 θέματα αλησμόνητα κάνει ένα σύνολο τόσο συμπαγές και ομοιογενές με αρχή μέση και τέλος που δεν φτιάχτηκε για να υπηρετήσει μια μέτρια ταινία, αλλά ένα συμφωνικό έργο με την πιο απρόβλεπτη και ριψοκίνδυνη ενορχήστρωση που έχει γίνει ποτέ. Πραγματικά μια τεράστια σύνθεση. Και μιας που μιλάμε για τεράστιες συνθέσεις, δύο ήτανε τα σκορ που κονταροχτυπηθήκανε στις συνειδήσεις των μουσικόφιλων. Ο “Τελευταίος των μοικανων” δεν χρειάζεται συστάσεις και αναλύσεις. Έχει γράψει ιστορία και ότι και να πούμε θα είναι λίγο. Το σάουντρακ του Τρεβορ Τζοουνς ,-γιατί ο Εντελμαν απλώς συμπλήρωσε τις εικόνες-είναι ένα κατόρθωμα, μια κλασική μουσική που μπήκε σε κάθε σπίτι και λατρεύτηκε ακόμη και από τον πιο ανίδεο! Αλλά….Ο Βοιτσεκ Κιλαρ ήταν από άλλον πλανήτη. Στα εξήντα του χρονιά πρώτη φορά ακούσαμε το όνομά του. Ο “Δράκουλας” είναι απλά εκτός συναγωνισμού. Είναι μια “Προφητεία” ένα “Jaws” ένα “Μπεν Χουρ” ένα σάουντρακ επανάσταση! Αν ο Τρεβορ Τζοουνς για τον “Τελευταίο των Μοικανων” έγραψε μόνο δυο θέματα ο Κιλαρ με τον “Δράκουλα” έκανε τουλάχιστον πέντε τα οποία είναι τέτοιας δύναμης και επεξεργασίας που θα μπορούσαν το καθένα απ’ αυτά   να χαρακτηριστεί σαν σύνθεση της χρονιάς. Η σπανιότητα της μουσικής έγκειται στο ότι τα θέματα είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους ,αλλά και τόσο ταιριαστά στο σύνολο, πράγμα σχεδόν πρωτόγνωρο. Σπαρακτικό “love theme” γεμάτο αγάπη και ρομαντισμό.Ελεγειακό, οργιώδες, απίστευτα σεξουαλικό το  "The Brides",οπερετικό και γοτθικό το “The Storm”.Εφιαλτικό και ατμοσφαιρικό το "The Beginning",ηρωικό και μεγαλειώδες το  "Vampire Huntes".Πραγματικά ένα από τα καλύτερα σάουντρακ όλων των εποχών. Πέρα όμως από τα καθαρόαιμα αριστουργήματα είχαμε και άλλα εξαιρετικά σκορ όπως το “Chaplin” του Τζων Μπαρυ,τα “Sneakers” “Thunderheart” του Τζειμς Χορνερ,o Χανς Ζιμερ με το “The Power of One”, το “Final Analysis” του Τζωρτζ Φεντον, το “Christopher Columbus: The Discovery”του Cliff Eidelman,ο Τζων Γουιλιαμς με τα “Far and Away” και “Home Alone 2”,ο Τζερυ Γκολντσμιθ με τα “Medicine Man” “Mom and Dad Save the World”  “Forever Young”,ο Αλαν Σιλβεστρι με τα ”The Bodyguard” “Death Becomes Her”και ο Μαρκ Ισχαμ με το “A River Runs Through It”.Και μέσα σε όλο αυτό το οργασμό πανδαιμόνιο δημιουργίας, βραβεύεται πάλι ο Αλαν Μενκεν !

ΟΣΚΑΡ

Winner

Aladdin-Alan Menken

Nominees

Basic Instinct-Jerry Goldsmith

Chaplin-John Barry

Howards End-Richard Robbins

A River Runs through It-Mark Isham

ΤΟΠ 10

1.         “Bram Stoker's Dracula”-Wojciech Kilar

2.         “Last of the Mohicans”-Trevor Jones

3.         “Alien 3”-Elliot Goldenthal

4.         “1492: Conquest of Paradise”-Vangelis

5.         “Basic Instinct”-Jerry Goldsmith

6.         “Batman Returns”-Danny Elfman

7.         “Man Trouble” -“Rich in Love”-George Delerue

8.         “Indochine”-Patrick Doyle

9.         “Howards End“-Richard Robbins

10.       “Damage” -Zbigniew Preisner