2003

2003:ΠΛΗΘΩΡΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΩΝ

Ο τζων γουιλιαμς κανει το καλυτερο ερωτικο θεμα της καριερας του κι ενα απο τα συγκλονιστηκοτερα στην ιστορια του κινηματογραφου σε ενα ακομη αριστουργηματικο σκορ την ιδια στιγμη που στο "πιασε με αν μπορεις "αποδυκνυεται σπιρτοζος και κεφατος γεματος ενεργεια λες και ειναι κανενας μουσικος που μολις ξεπηδεσε απο σχολες και ξεχειλιζει απο φφρεσκες ιδεες δημιουργοντας ακομη ενα πανεμορφο σκορ.Οπως υπεροχο είναι και το  “ Minority Report”,ενώ το δευτερο "Χαρυ ποτερ" παρολο που είναι σχεδον ένα γονατογραφημα εχει μερικες εκπληκτικες στιγμες.  Ο μεγαλος του αντιπαλος εχει κι αυτος σπουδαιες στιγμες με το "the sum of all fears" και το "σταρ τρεκ νεμεσις" αλλα δεν μπορει πλεον να τον συναγωνιστει.Ο Ελμερ Μπερσταιν κανει ενα εσωτερικο δραμα πολυ σπουδαιο που φλερταρει με την υποτονικοτητα και ο Εννιο Μορικονε με το "παιχνιδι του ριπλευ" φτιαχνει ενα πολυ παραξενο σκορ το οποιο δεν ανηκει στις καλυτερες στιγμες του αλλα το 12λεπτο αποδυκνει τη μεγαλοφυια του.Ο  Σορ επιστρεφει με τον Δευτερο αρχοντα αλλα τα ειπε ολα στον πρωτο.Ομως κι εδώ θα βρουμε μερικες αριστουργηματικες στιγμες. Οσο για τον Φιλιπ Γκλας κανει χωρις δευτερη συζητηση ενα μεγαλειωδη αριστουργηα τις "ωρες" που θεωρουνται ενα απο τα καλυτερα δραματικα σαουντρακ ολων των εποχων.Το οσκαρ ομως παει στον Γκολντεθαλ και πραγματικα αξιζει να εχει ενα οσκαρ αυτος ο σπουδαιος συνθετης που εγραψε και ενα απο τα πιο αγαπημενα τραγουδια.Για μια ακομη φορα ευρηματικος, κεφατος γεματος ορεξη και μπριο συνθετει ένα σαουντρακ διαφορετικο από οτιδηποτε εχει κανει αλλα θαυμασιο για μια ακομη φορα.. Ο Χορνερ κιμενεται σε υψη με το τα "τεσσερα φτερα" και ΣΕ Βαθη  "windtalker" ένα ακομη φλυαρο και φλατ σαουντρακ. ο Τζειμς Νιουτον Χαουαρντ με  τον "πλανητη θησαυρο" ειναι σε πολυ καλη κατασταση και κλεινει την τριλογια των καρτουν με αρτιο τροπο.Ο Μαικλ Ντανα ανεβαινει σε θεορατες μουσικες οροσειρες με το “Αραρατ” ένα μνημειωδη σαουντρακ και σιγουρα το καλυτερο του.Μα και ο Αρμαντ Αμαρ με το “Αμην” συνθετει ένα αριστο δραματικο σκορ όπως και ο Αλμπερτο Ιγκλασιας με το “Μιλα της” που δινει την καλυτερη του δουλεια.Αριστος είναι και ο Μαρκο Μπελτραμι με το “I am Dina”. Μα ο Κατσαμαρεκ δεν παει πισω. Με την “Απιστη” είναι παλι σε μεγαλα κεφια και κανει μια βαθια βουτια στην ανθρωπινη ψυχοσυνθεση.Ο κινεζος Ταν Ντουν με τον “Ηρωα” χτπαει παλι κοκκινο ,όπως και ο Ιαπωνας Τζο Χισαισι με το “Spirited Away”. O Nick Glennie-Smith με το "ημασταν καποτε στρατιωτες" από το πουθενα δημιουργει ένα λυρικο επος κι ένα αριστουργηματικο σκορ οπου τα θεματα του σε χτυπανε καυευθειαν μεσα στην καρδια σου.Στα θριλερ ειχαμε τα μονοθεματικα ,αλλα ολα καλα “Οιωνο” του ΤζΕΙΜς Νιοτον Χαουαρντ και τον “Κοκκινο δρακο” του Ντανυ Ελφμαν ,το εξοχο “Ghost Ship” του Τζων Φριζελ και το ακομη εξοχοτερο “Invincible” των Χανς Ζιμερ και Κλαους Μπαντελτ.Ο οποιος Μπαντελτ με την “Μηχανη του χρονου” φτιαχνε ένα εξαιρετικο σαουντρακ με καθαροτατα θεματα ,ενώ στο Κ-19 κανει σαουντρακ κλασικοτροπης δομης το οποιο το διευθυνει ο ενας σπουδαιος μαεστρος.Ο Βαλερυ Γκιεργκιεφ!!!Αλλα το σκορ του είναι ανισο.Τα γρηγορα θεματα του μοιαζουν υπερβολικα στον Μονομαχο του Ζιμερ ,αλλα τα δραματικα του είναι υπεροχα.Γεματα ενταση και λυρισμο δειχνουν να σεβονται απολυτα την ρωσικη παροδοσιακη μουσικη και παρολο που προσπαθησε να κανει έναν δευτερο “Κοκκινο Οκρωβρη” δεν του βγηκε απολυτα.Στα action scores ειχαμε πολλα προβληματα. Το “Die Another Day” του Νταιβντ Αρλοντ είναι πολύ περιγραφικο χωρις καποια ουσια ,ενώ  ο “Βασιλιας Σκορπιος” του Τζων Ντεμπνευ βαρυφορωμενος οσο δεν παει.Μα η μεγαλη απογοητευση ερχεται από τον Ντανυ Ελφμαν.Ο παλε ποτε σπουδαιος μουσικος παρολο που βρεθηκε στο στοιχειο του με το Σπαιντερμαν και τους ανδρες με τα μαυρα 2 απετυχε παταγωδως.Δεν διασωθηκε ουτε ένα θεμα ,ουτε μια μελωδια.Μια εντελως αστοχη και περιγραφικη μουσικη χωρις ψυχη ,δυο κρυες επαγγελματικες δουλειες που θα μπορουσε να τις ειχε γραψει ο καθενας.Ο Γκαμπριελ Γιαρεντ με το “ Possession” και ο Ρολφ Κεντ με το “Σχετικα με τον Σμιντ” είναι εξοχοι ο πρωτος με την ευαισθησια του και ο άλλος με την περιτεχνη ενορχηστρωση του και τα πλουσια θεματα του.Τελος ειδικη μνεια πρεπει να γινει στον Ησυχο Αμερικανο του Γκερκ Αμστρογνγκ ένα περιτεχνο σαουντρακ με αψογη ισσοροπια ανεμεσα στην ηλεκτρονικη και την συμφωνικη μουσικη.

ΟΣΚΑΡ

Winner

Frida-Elliot Goldenthal

Nominees

Catch Me If You Can-John Williams

Far from Heaven-Elmer Bernstein

The Hours-Philip Glass

Road to Perdition-Thomas Newman

ΤΟΠ 10

1.The Hours-Philip Glass

2. Catch Me If You Can- Star Wars: Attack of the Clones-John Williams

3. Ararat-Mychael Danna

4.Amen –Armand Amar

5. The Lord of the Rings: The Two Towers- Howard Shore

6. Frida -Elliot Goldenthal

7. Unfaithful- Jan A. P. Kaczmarek

8. We Were Soldiers- Nick Glennie-Smith, Joseph Rizza Kilna

9. The Time Machine- Klaus Badelt

10. Hero- Tan Dun