1990

1990: ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Ο κακός χαμός! Οι σαουντρακαδες όλης της υφηλίου μένουν με ανοιχτό το στόμα ακούγοντας τους τίτλους αρχής του “Μπατμαν” προκαλώντας τους ρίγη συγκίνησης σε όλο τους το κορμί. Τέτοια μεγαλοπρεπής, επική και ηρωική εισαγωγή για έναν σούπερ ήρωα, όλοι μας πιστεύαμε ότι μόνο για τον σούπερμαν μπορεί να γραφτεί. Να όμως που ένα νέο ταλέντο από το πουθενά δείχνει ότι μπορεί να είναι ο διάδοχος του Τζων Γουίλιαμς γράφοντας εξίσου καλά για έναν κόμικ ήρωα. Η μουσική του “Μπατμαν” θεωρείται πλέον κλασική αν και το κυρίως θέμα γίνεται κάπως αυτοσκοπός. Και αν ο Ντανυ Ελφμαν μας είχε προετοιμάσει με τον “Σκαθαροζουμη”,ο Πατρικ Ντοιλ σκάει μύτη από το πουθενά και κανει ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα στην ιστορία της κινηματογραφικής μουσικής με τον αριστουργηματικό “Ερρίκο Ε’”.O Χορνερ με τον Σιλβεστρι κοντράρονται άγρια καθώς και οι δυο τους δώσανε από δυο σάουντρακ κορυφή. Ο πρώτος με το σκερτσόζο, ευφάνταστο και ευφυές “Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά” και το επικό -δραματικό, με υπέροχες μελωδίες, και επεξεργασία θεμάτων “Glory”και ο δεύτερος με την απόκοσμη, εξωγήινη και πολύ υποβλητική “Άβυσσο”,ενώ στο “Back to the Future Part II” παίρνει τα πρωτότυπα θέματα του πρώτου και τα αναπτύσσει ακόμη καλύτερα. Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο Μαικλ Κειμεν με το “Φονικό όπλο 2”  που ταιριάζει σαφώς καλύτερα τα ροκ στοιχεία του πρώτου με τον πλούσιο ορχηστρικό ήχο. Ο Κριστοφερ Γιανγκ παίρνει την σκυτάλη από τον Χαουαρντ Σορ με την “Μύγα 2” και δημιουργεί ένα αριστούργημα. Επιβλητικός, σκοτεινός και ατμοσφαιρικός όπως και ο Σορ, αλλά και μελωδικός με θαυμάσια θέματα και κλασικοτροπη επεξεργασία. Από τον αντίθετο δρόμο πορεύεται η μουσική του Φιλιπ Σαντρ που με την “Αρκούδα” γεμίζει με φως και λυρισμό τις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και με το “Μουσικό κουτί” του Γαβρα παντρεύει την ευαισθησία και τον ρομαντισμό της Γαλλίας με το διονυσιακό πνεύμα  της ρουμάνικης μουσικής. Ο Πολυδουρης θυμίζει Τζων Μπαρυ ,αλλά όχι στο μονότονο του, με το θαυμάσιο “Farewell to the King” άλλο ένα ορόσημο στην καριέρα του. Ορόσημο δίνει και ο Μορις Ζαρ με τον μονοθεματικο, αλλά πέρα για πέρα αριστουργηματικό “Κύκλο των χαμένων ποιητών”. Μια μουσική για τον θρίαμβο του ανθρώπινου πνεύματος. Έξοχος και ο Μορικονε με το δραματικό “Απώλειες πολέμου”,αλλα ειναι που στο "Σινεμά ο παράδεισος" θα ξαναφτιάξει ενα σαούντρακ ορόσημο.Σε αυτό το σκορ ο Μαέστος κάνει έναν σπαρακτικό φόρο τιμής στον ίδιο τον κινηματογράφο. Ο Μπιλ Κοντι δείχνει να μην στερεύει από ιδέες με το θαυμάσιο “Καράτε Κιντ 3”μιας και εναρμονίζει τις παλιές μελωδίες με καινούργια θέματα. Και αν ο Μπιλ Κοντι δεν στερεύει από ιδέες με το τρίτο καράτε κιντ, τότε τι να πούμε για τον Τζων Γουίλιαμς που με τον τρίτο Ιντιάνα έφτιαξε 7-8 θέματα πρώτης γραμμής και μοναδικής έμπνευσης σε έναν καμβά που εκτείνεται από την μεσαιωνική μουσική, μέχρι και τον Σοστακοβιτς! Μα και το “Γεννημένος την 4η Ιουλίου” είναι ένα αριστούργημα , με τα έγχορδα να δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Και μέσα σε όλο αυτόν τον χαμό βραβεύεται η “Μικρή γοργόνα” που ναι μεν έχει υπέροχα τραγούδια ,αλλά η μουσική της περισσότερο σαν συνοδεία μπορεί να χαρακτηριστεί παρα σαν αυτόνομο μουσικό άκουσμα. Τέλος ο Γκολντσμιθ συνεχίζει να έχει μια κάμψη καθώς τα  “Star Trek V” “Warlock” “Leviathan” δεν συγκαταλέγονται στις καλύτερες δουλειές του.

ΟΣΚΑΡ

Winner

The Little Mermaid-Alan Menken

Nominees

Born on the Fourth of July-John Williams

The Fabulous Baker Boys-David Grusin

Field of Dreams-James Horner

Indiana Jones and the Last Crusade-John Williams

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΝΤΑΔΑ

1.        “Indiana Jones and the Last Crusade”- John Williams

2.        “Henry V”-Patrick Doyle

3.        “Batman”-Danny Elfman

4.       "Cinema Paradiso- Απώλειες πολέμου" - Έννιο Μορικόνε

5.         “The Abyss”-“Back to the Future Part II”-Alan Silvestri