ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΘΕΤΗ Michael Klubertanz ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ 2022 ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ

 1.      Κύριε Klubertanz χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω μέσα από ένα θαυμάσιο  σκορ. Πως προσεγγίσατε μουσικά τον κόσμο της ταινίας; Διέκρινα έναν πλούτο θεμάτων (περίπου 8 βασικά θέματα)  που όλα αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους.

Ήμουν εξοικειωμένος με το βιβλίο από τα εφηβικά μου χρόνια, οπότε η ιστορία ήταν στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό. Διαβάζοντας το σενάριο και βλέποντας τα πλάνα της ταινίας έδωσε νέα ζωή στους χαρακτήρες. Το στυλ είχε ήδη καθοριστεί λίγο πολύ από τις επιλογές του παραγωγού/σκηνοθέτη με την χρήση των temp track. Τις περισσότερες φορές τα temp tracks δεν μοιάζουν καθόλου με την ρομαντική εικόνα που έχει αναπτύξει ένας συνθέτης στο μυαλό του με την οποία θέλει να εκφράσει τα βαθύτερα συναισθήματά του . Υπάρχουν πολλά στοιχεία και απόψεις που πρέπει να χειριστεί μαζί με τον σκηνοθέτη ή τους παραγωγούς, επομένως οι επιλογές δεν είναι πάντα δικές του.

Προσπάθησα λοιπόν  να κατηγοριοποιήσω και να συνδυάσω το μείγμα μουσικής που μου έστειλαν σε κάποια κύρια σημεία , με χαρακτήρες (όπως η Cathy, ο Heathcliff, ο αδελφός κ.λπ.) αλλά και με μέρη (Thrushcross Grange και Wuthering Heights). Η δημιουργία του ήχου για τις τοποθεσίες ήταν ένας καλός τρόπος για να προσανατολιστεί μουσικά το κοινό. Τα παλαιότερα και φθαρμένα Heights έναντι του πιο ζωντανού και μοντέρνου Grange. (Για παράδειγμα, οι Heights έχουν παλιομοδίτικο τσέμπαλο και ηχογράφηση, ενώ το Grange έχει φλάουτο fortepiano και τραβέρσα.) Η μελωδία για το Thrushcross Grange κατασκευάστηκε στην πραγματικότητα ακούγοντας και αποδομώντας το τραγούδι ενός βρετανικού thrush!

Ένα θέμα που εξελίχθηκε απροσδόκητα σε βασικό θέμα  κατά τη διάρκεια του σκορ  είναι το θέμα της Νέλλυ. Διαπιστώσαμε ότι ο ρόλος της Nelly στην ταινία (λέγεται κυρίως από τη δική της οπτική γωνία) είναι τόσο σημαντικός που αυξήσαμε σημαντικά τον αριθμό που χρησιμοποιήθηκε το θέμα της.

2)        Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που συναντήσατε στο να γράψετε τέτοιου είδους μουσική;

Προσπαθώντας να βρω μια ενότητα για όλα τα διαφορετικά στυλ που μου είχαν δώσει να επεξεργαστώ, από το μπαρόκ έως τις σύγχρονες παρτιτούρες ταινιών μέχρι την ποπ μουσική. Είναι ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα! Τελικά διαπίστωσα ότι μια νεοκλασική προσέγγιση (όπως σε ορισμένα έργα του Στραβίνσκι και του Μπρίτεν) μου έδωσε τις καλύτερες ευκαιρίες για να εκφράσω διαφορετικές υφολογικές χειρονομίες μέσα στην ίδια εκτεταμένη αρμονική γλώσσα. Στη συνέχεια βοήθησε πολύ και η ενορχήστρωση, καθώς τα χρώματα αφέθηκαν να παραμείνουν σταθερά κατά τη διάρκεια της παρτιτούρας. Χρησιμοποίησα ένα τμήμα εγχόρδων μεσαίου μεγέθους με όχι πολύ vibrato για να παραμείνω στην ιστορική αίσθηση του οπτικού σκηνικού. Υπάρχουν όργανα εποχής όπως τσέμπαλο και φορτεπιάνο,  και τραβέρσα φλάουτο. Υπάρχει τιμπάνι και ένα σόλο γαλλικό κόρνο, κάποια ανδρική χορωδία και μια γυναικεία σόλο φωνή (προφανώς για τις στοιχειωμένες στιγμές της Cathy).

3)       Έχετε ακούσει αλλά σκορ γύρω από το Wuthering Heights; Ποιο είναι το αγαπημένο σας;

Προσπαθώ προσεκτικά να αποφεύγω να βλέπω και να ακούω άλλο υλικό για το ίδιο θέμα όσο δουλεύω πάνω σε κάτι. Το μυαλό δεν ξεχνά εύκολα και θέλω να γίνω όσο πιο πρωτότυπος μπορώ.  Φυσικά είχα την εξαιρετικά ισχυρή επιρροή των temp track που δεν σου αφήνουν πολλά περιθώρια! Το καλύτερο που μπορούσα να κάνω ήταν να προσπαθήσω να βρω γιατί επιλέχθηκαν αυτά τα προσωρινά κομμάτια και για ποια λειτουργία και μετά να αναδημιουργήσω την ιδέα, αλλά όχι κατά γράμμα. (Φυσικά δεν μπορούσα να ξεχάσω την Kate Bush, της οποίας το άλμπουμ είχα ακούσει στην εφηβεία μου, αλλά αυτό το στυλ δεν απαιτούνταν.) Υπάρχουν επίσης πιθανές παγίδες στην παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, επομένως οι εμπνεύσεις από την υπάρχουσα μουσική μπορεί να είναι επικίνδυνο.

4)         Πως είναι για έναν μουσικό κλασικής παιδείας να γράφει για samples;

Περιοριστικό και απελευθερωτικό ταυτόχρονα. Περιοριστικό  γιατί μπορείς να γράψεις και να καταγράψεις μόνο όσα έχεις στο οπλοστάσιο των δειγμάτων σου. (Για παράδειγμα: αν δεν έχεις δείγματα εγχόρδων, δεν μπορείς να ηχογραφήσεις pizzicato.) Απελευθερωτικό γιατί μπορείς να πειραματιστείς πολύ και με τρόπους που μια ζωντανή ορχήστρα δεν θα μπορούσες να το κάνεις. Το να ξοδεύεις ώρες γράφοντας μια μελωδία γαλλικού κόρνου αναπτύσσοντάς την πραγματικά με τον ήχο ενός γαλλικού κόρνου στα χέρια σου είναι μεγάλη πολυτέλεια.

Η κλασική παιδεία  βοηθάει πολύ στο να παραμείνουμε ρεαλιστές. Ακόμη και όταν ο ακροατής δεν είναι μουσικός, υπάρχει μια ακουστική εμπειρία και προσδοκία πώς πρέπει ή δεν πρέπει να ακούγονται ορισμένα όργανα. Ένα βιολί δεν μπορεί να παίξει χαμηλότερα από τη χορδή G, ένας πιανίστας έχει μόνο δέκα δάχτυλα, μια κιθάρα μόνο έξι χορδές κ.λπ. Έτσι, ακόμα και όταν γράφω για δείγματα, προσπαθώ να ενορχηστρώνω ρεαλιστικά.

Ο ρεαλισμός του ήχου δεν προέρχεται μόνο από τα δείγματα οργάνων που αγοράζει κάποιος. Μπορείς να κάνεις  τα πιο αδύναμα όργανα να ακούγονται πολύ καλύτερα εάν έχεις καλές γνώσεις μηχανικού ήχου. Για τους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής , οι μέρες του στυλό και του χαρτιού έχουν περάσει προ πολλού. Έτσι, φοράς το καπέλο του συνθέτη, του ενορχηστρωτή, του μουσικού (όταν παίζεις ζωντανά το κομμάτι στον υπολογιστή), του γκουρού του υπολογιστή και, τέλος, του μηχανικού μίξης και mastering. Η τεχνική πλευρά των πραγμάτων μπορεί να καταναλώσει πολύ δημιουργικό χρόνο αν δεν είσαι πραγματικά πολύ οργανωμένος.

Κάτι που κάνω πολύ συχνά (αν και δεν ήταν απαραίτητο για το Wuthering Heights) είναι να ηχογραφώ και να προγραμματίζω τα δικά μου δείγματα οργάνων. Όταν ξεκινάω από το μηδέν, μου αρέσει να ψάχνω για δυνατότητες μετατροπής στοιχείων της ιστορίας ή χαρακτήρων σε ήχο. Είχα μια ταινία όπου οι πρωταγωνιστές πλησιάζουν πίνοντας καφέ οπότε το μόνο κρουστό είναι το δικό μου όργανο για φλιτζάνι καφέ, για άλλες ταινίες είχα πλαστικές μπάλες, ουρλιαχτά, κρότους από κόκαλα ζώων, κάγκελα, ιατροδικαστικά όργανα και έπιπλα…Το δωμάτιο στο οποίο ουσιαστικά εισάγεις  τους ήχους σου κάνει επίσης τη διαφορά. Μερικές φορές είναι απλώς μεταφορικό. Το Wuthering Heights έχει τους ήχους των δωματίων (αντήχηση) των παλιών αγγλικών κάστρων. Ήθελα να «ακούσω ιστορία».

5.      Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές στην κινηματογραφική μουσική;

Πάρα πολλές.! Είμαι μεγάλος θαυμαστής των κλασικών, πρώτα και κύρια του John Williams (τον οποίο είχα την τεράστια χαρά να δω να παίζει ζωντανά στο Βερολίνο πέρυσι) και ολόκληρου του ρόστερ ορχηστρικών συνθετών όπως ο Jerry Goldsmith, ο James Horner, ο Howard Shore… Μεγάλωσα ακούγοντας παράλληλα Williams και Richard Strauss (το Rock και το Pop ήρθαν πολύ αργότερα). Ωστόσο, οι ευκαιρίες που έχει για να γράψει κάποιος  μουσική σε αυτό το πλούσιο στυλ είναι σπάνιες, ειδικά όταν δεν υπάρχει προϋπολογισμός μουσικής. (Και το στυλ των ταινιών έχει αλλάξει πολύ, το ίδιο και το ύφος των σκορ.) Εξακολουθώ να προσκολλούμαι πολύ σε ένα δυνατό μελωδικό/αρμονικό στυλ και λιγότερο στο μοτίβο με βάση το μοτίβο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποφεύγω τα synth, εξαρτάται από το έργο. Στο Wuthering Heights δεν υπήρχε χώρος για τέτοιους ήχους.

Στην πραγματικότητα ακούω πολύ σάουντρακ  (για γενικές πληροφορίες) χωρίς καν να έχω παρακολουθήσει την ταινία για την οποία έχει γίνει. Είναι μια αναλυτική διαδικασία, που διευρύνει τη γκάμα μου, αφήνοντας τον εαυτό μου να εκπλαγεί από ασυνήθιστες επιλογές και να εμπνευστεί από αυτά που δημιουργούν οι άλλοι. Μου αρέσει επίσης να διαβάζω συνεντεύξεις και αναλύσεις σκορ, γιατί μπορείς να ρίξεις μια ματιά κάτω από την επιφάνεια  που η ακρόαση από μόνη της δεν επιτρέπει.

6)Σκοπεύετε να δουλέψετε ξανά μέρος της παρτιτούρας σας για τα WUTHERING HEIGHTS σε ορχηστρικές σουίτες;

 

Προς το παρόν όχι. Είμαι αρκετά απασχολημένος με τη διδασκαλία πλήρους απασχόλησης στο μουσικό πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης, επομένως όλες οι δουλειές μου ως ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να είναι ενδιάμεσα. Είναι πολύ δύσκολο μερικές φορές να τα κάνεις όλα να δουλέψουν, χρονικά! Ενώ δούλευα στο Wuthering Heights, είχα δύο άλλα πρότζεκτ παράλληλα. Ήταν πολύ τρελό. Συνέθετα την ταινία Α το πρωί, ενορχήστρωνα την ταινία Β το απόγευμα και ηχογραφούσα την ταινία Γ τη νύχτα. Επόμενη μέρα: επανάληψη με εναλλασσόμενο πρόγραμμα…

Αυτήν τη στιγμή ανυπομονώ να δω τη δεύτερη τηλεοπτική μου δουλειά να προβάλλεται τον Νοέμβριο. Το 2021 γιόρταζα τα 10 χρόνια μου ως συνθέτης σάουντρακ , και τώρα σιγά σιγά προχωράω από ανεξάρτητα έργα σε παραγωγές με σταθερή χρηματοδότηση. Νομίζω ότι το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω προς το παρόν είναι να δημοσιευτεί το σκορ  των Wuthering Heights ως άλμπουμ.

                                    Β ΜΕΡΟΣ 

                                        ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ 

Ο Λόκγουντ ταξιδεύει σε ένα απομονωμένο σπίτι στην Αγγλία του 19ου αιώνα,. Γνωρίζει τον Χήθκλιφ, έναν άντρα που στοιχειώνεται από το παρελθόν του και μαθαίνει από την υπηρέτρια του σπιτιού, τη Νέλι Ντιν, μια τριακονταετή ιστορία αγάπης, προδοσίας, απομόνωσης, κακοποίησης, εμμονής και πάθους. Είναι η ιστορία του Χήθκλιφ και της Κάθι.

Κλασικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που δεν θα σταματήσει ποτέ να εμπνέει γενιές και γενιές και πλήθος καλλιτεχνών. Η συγκεκριμένη ταινία γυρίστηκε με έναν προϋπολογισμό 100.000 δολαρίων μόνο και είναι ένα κακό φιλμ από το οποίο διασώζεται μόνο η φωτογραφία και η αριστουργηματική μουσική. Οι ερμηνείες είναι από κακές έως πολύ κακές  με προεξέχον τον Χήθκλιφ όπου πραγματικά δεν αντέχεται.

Με το ίδιο θέμα έχουν αναμετρηθεί μουσικά πραγματικοί τιτάνες: ο Αλφρεντ Νιούμαν για την αριστουργηματική  ταινία του 1939 σε σκηνοθεσία William Wyler με τον Λόρενς Ολίβιε στήριξε το σκορ του σε ένα αξέχαστο love theme. Εκεί στην συγκλονιστική στιγμή που η Κάθι, μετά τον κλασικό μονόλογό της, το σκάει μέσα στην καταιγίδα για να βρει τον Χήθκλιφ, το love theme  σμπαραλιάζεται από έναν καταιγισμό χάλκινων, σε ένα cues πολύς μεγάλης μαεστρίας.

Το 1954 ο τιτανοτεράστιος Λουίς Μπουνιουέλ κάνει την δική του εκδοχή δίνοντας στην Κάθι στοιχεία από την Κάρμεν σε μια δική του ελεύθερη απόδοση με πολύ έντονο το θεατρικό στοιχείο,  που ξεκινάει με την επιστροφή του Χήθκλιφ από την Αμερική στο σπίτι της παντρεμένης πλέον Κάθι κάνοντας έτσι μια ερωτική λατινική τραγωδία. Στην μουσική ο Raúl Lavista στήριξε και αυτός το σκορ του σε ένα λυρικό και μελωδικό love theme με αποκορύφωμα την κλιμάκωση του φιλμ όπου η μουσική κυριαρχεί θυμίζοντας την κορύφωση του vertigo του Χέρμαν. Ή μάλλον πιο σωστά ο Χέρμαν θα επηρεαστεί από τον  Lavista μιας και τα δυο σάουντρακ έχουν διαφορά 4 ετών. Δυστυχώς το αριστουργηματικό του σκορ του δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ.

Το 1970 ο Μισέλ Λεγκράντ, σε μια χλιαρή ταινία με τον Τίμοθυ Ντάλντον στήριξε κι αυτός το αριστουργηματικό του σκορ επίσης σε ένα love theme πολύ όμως πιο ευαίσθητο, ρομαντικό και ντελικάτο με έμφαση στα ξύλινα μακριά από τον ήχο της χρυσής εποχής όπου όλα ήταν έξω και τίποτε εσωτερικό.

Το 1988 είναι η σειρά των Ιαπώνων να ασχοληθούνε με αυτό το έπος με τον Tôru Takemitsu στην μουσική και τον Yoshishige Yoshida στην σκηνοθεσία στην πιο ατμοσφαιρική εκδοχή. Ο Takemitsu παρέδωσε ένα εξπρεσιονιστικό σκορ με πολύ έντονο το ιαπωνικό στοιχείο με γιαπωνέζικα φλάουτα και τύμπανα πολύ εσωτερικό χωρίς μελωδικές γραμμές.

Το 1992 έχουμε την πιο διάσημη αλλά και άνευρη εκδοχή με την Ζιλιέτ Μπινός και τον Ρέιφ Φάινς, με έναν ακόμη Ιάπωνα συνθέτη τον  Ryuichi Sakamoto που είχε αποσπάσει το Όσκαρ τρία χρόνια πριν για τον Τελευταίο Αυτοκράτορα. Ο Sakamoto γεφυρώνει τα μουσικά ηχοχρώματα της ανατολής και της δύσης και παραδίδει ένα αριστουργηματικό σκορ στηριγμένο και αυτό σε love theme  με μια αξέχαστη μελωδία γεμάτη λυρισμό αλλά που την διακατέχει έντονα το στοιχείο της μελαγχολίας και της γοτθικής ατμόσφαιρας.

Θα πρέπει όμως να φτάσουμε στο 2011 για να απολαύσουμε την καλύτερη μεταφορά του κλασικού αυτού μυθιστορήματος σε σκηνοθεσία  Andrea Arnold.  Παρόλο που δεν έχει μουσική η ταινία του Arnold   η αισθητική της έχει τέτοια ισχύς  που σε βάζει μέσα στην ατμόσφαιρα και πραγματικά δεν μπορείς να πάρεις ανάσα. Τα στοιχεία της φύσης εκμεταλλεύονται στο έπακρο σαν να επρόκειτο για σινεμά του Κουροσάβα  και είναι σαν ο αέρας να λυσσομανάει δίπλα σου. Επίσης βοηθάει και το σενάριο που εστιάζει σε μια χρονική στιγμή σε αυτή την ψυχοπαθολογική σχέση που είχαν ο Χήθκλιφ με την Κάθι και όχι σε όλη την περίοδο που εξελίσσεται το μυθιστόρημα.

Στην τηλεόραση οι διασκευές είναι αμέτρητες με προεξέχον την μουσική του Warren Bennett το 1998 και του Carl Davis 1978, ο Bernard Herrmann έχει γράψει μια  όπερα και ο Claude-Michel Schönberg (Les Miserables) ένα μπαλέτο!

 Και φτάνουμε στο 2022. O Michael Klubertanz άγνωστος στο ευρύ κοινό, ακόμη και σε μας τους σαουντρακάδες, είναι Γερμανός συνθέτης κλασικής παιδείας μιας και το 2007 έγινε λέκτορας στη σχολή όπερας του Hochschule für Musik της Στουτγάρδης, όπου εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα  επικεφαλής του τμήματος, ενώ έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ σαν πιανίστας και μαέστρος με την Κρατική Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βρέμης, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Αμβούργου και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Νυρεμβέργης. Το 2011 ίδρυσε την εταιρεία soundtrack  mkscoring και έκτοτε έχει συνθέσει μουσική για περισσότερες από 60 ταινίες και έχει κυκλοφορήσει τα δικά του άλμπουμ soundtrack. Παρόλα αυτά όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα κριτικές για παλιότερα έργα του από τους επαγγελματίες κριτικούς της κινηματογραφικής μουσικής απόδειξη πως αυτός ο χώρος είναι ένα αχανές σύμπαν στο οποίο γνωρίζουμε ελάχιστα. Τώρα σε ηλικία 52        ετών και χάρις τα Ανεμοδαρμένα ύψη τον έμαθε ο χώρος μας.

Ο συνθέτης λοιπόν παρέδωσε ένα τρομερό σκορ καθόλι τη σημασίας της λέξεως. Σκορ χαρακτήρων, σκορ εποχής και σκορ σχέσεων όλα με ένα μελωδικό πλούτο χωρίς να υστερεί κανένα σημείο κανένα στοιχείο έχοντας στο οπλοστάσιο του 8 !!! βασικά θέματα και τις αλληλεπιδρασεις μεταξύ τους. 3 love themes (2 για τους Κάθι – Χήθκλιφ , ένα για το Χήθκλιφ – Ισαμπέλλα)  θέμα για τον Χήθκλιφ, θέμα για την Κάθι, θέμα για τον Χίντλευ, θέμα για τον Πύργο, και ένα για τον θάνατο του Χήθκλιφ. Και μιλάμε για θέματα με αρχή μέση τέλος  όχι για leitmotifs μόνο.

Για τον Χηθκλιφ δημιούργησε το σκοτεινό, έντονο και παθιασμένο  The Tenant Calls, το οποίο κλείνει με το θέμα της Κάθι για να τονιστεί πως στην ουσία αυτοί οι δύο είναι ένας άνθρωπος!

 Για την Κάθι έφτιαξε ένα θέμα σπαρακτικό που είναι και λυρικό και δραματικό  και ρομαντικό για σοπράνο, τσέμπαλο, τσέλο, βιολί  και ορχήστρα  που θυμίζει το θέμα της Μίνα από τον Δράκουλα του Κίλαρ όπως αυτό είναι το 7λεπτο cue A Strange Present το οποίο με την δραματική του στιβαρότητα θα μπορούσε άνετα να αποτελεί το αργό μέρος από κάποια κλασική συμφωνία και πολύ ευφυώς κλείνει  με το θέμα του Χήθκλιφ μιας και η περίφημη φράση της «Είμαι ο Χήθκλιφ» έχει μείνει στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μια καταπληκτική παραλλαγή του είναι το  Cathy's Dilemma.

Το love theme μεταξύ Χήθκλιφ και Κάθι έχει κάτι από τα ρομαντικολυρικά έπη του Τζων Μπάρι ( Χορεύοντας με τους Λύκους ) μιας η μουσική αγκαλιάζει τους δυο πρωταγωνιστές όταν αυτοί με τα άλογά τους περιπλανιούνται στα αχανή και άγρια τοπία της Αγγλικής υπαίθρου στο εκπληκτικό cue Time of Attachment. Παραλλαγές σε πιο δραματικό τόνο θα βρείτε στα σπαρακτικό cue Cathy's Dilemma.

Ένα δεύτερο love theme είναι το Spying on the Grange φίνο και ντελικάτο με το φλάουτο να ερμηνεύει μια μελωδία σχεδόν τραγουδιστική για να τονιστεί έτσι καλύτερα η αγνή σχέση που είχαν από παιδιά . Η σκοτεινή πλευρά αυτού του θέματος είναι το έξοχο Tying the First Knot.

Μια περισπούδαστη παραλλαγή των δυο βασικών love theme αλλά και του θέματος του Χήθκλιφ όπου η παιδική μελωδία παίζεται από πιάνο θα ακούσετε στο αριστουργηματικό Heathcliff's Return.

Για το θέμα του πύργου και για να αποδώσει την γοτθική ατμόσφαιρα ο Klubertanz συνθέτει ένα αριστουργηματικό  κομμάτι, το Come with Me όπου το θέμα της Κάθι συνυπάρχει μαζί με το love theme και το θέμα του Χήθκλιφ πασπαλισμένο με υποχθόνιες φράσεις από την χορωδία που αντιπροσωπεύουν τα φαντάσματα του παρελθόντος και τον στοιχειωμένο πύργο.

Για τον ανταγωνιστή του Χήθκλιφ τον Hindley ο συνθέτης δημιούργησε το  Hindley's Return ακόμη ένα αριστουργηματικό θέμα με πολύ έντονο το στοιχείο του Μπαρόκ αλλάζοντας την τονικότητα στο περίφημο – Sarabande του Haendel.

Ένα καινούργιο love theme – το τρίτο – είναι το Dating Isabella όπου ο Χήθκλιφ προσπαθεί να ξεκινήσει μια νέα ζωή και είναι ένα δραματικό και σκοτεινό track που δεν έχει καμία σχέση με τον ερωτισμό την αθωότητα και την ελεγεία των δυο προηγουμένων.

Ένα νέο θέμα με μια καινούργια γλυκιά και υπέροχη μελωδία σαν νανούρισμα  έχοντας την άρπα σαν πρώτο όργανο βελούδινό και ντελικάτο είναι το cue Heathcliff's Death καθώς ο τραγικός ήρωας βρίσκει επιτέλους την γαλήνη του συναντώντας την Κάθι.

Θα λέγε λοιπόν κανείς πως αυτά τα 8 θέματα και οι αλληλοεπιδράσεις μεταξύ τους φτάνουν και περισσεύουν για να περιγράψουν μουσικά τον κόσμο της Έμιλι Μπορντέ. Μα ο Klubertanz δεν μένει εκεί.

Για την πάλη μεταξύ του Χήθκλιφ και του  Hindley, το υπέροχο A Fit of Violence τα δυο θέματα μάχονται το ένα το άλλο με τον πρώτο λόγο να τον έχει ο Βιβάλντι με τις 4 εποχές.

Μια σπουδαία δραματική στιγμή με μπαρόκ ηχοχρώματα είναι το εξαιρετικό cue Hindley's Last Fight, ενώ το Hareton Grows Up βρίσκουμε την συνύπαρξη των δυο βασικών love theme και  του θέματος της Κάθι.

 Το τελευταίο truck του σκορ The Sweet Hereafter είναι το πρώτο  love theme σε ένα όμως πιο ευχάριστο χαρούμενο και αισιόδοξο τόνο που σπάει το βαρύ κλίμα και είναι σαν να δίνει εξιλέωση στην ταραγμένη σχέση ενός από τα ισχυρότερα love story στην ιστορία της τέχνης.

Δεν θα ήταν ιεροσυλία να πω πως ο Michael Klubertanz προσέγγισε αυτό το σκορ σαν συνθέτης τη χρυσής εποχής του Χόλυγουντ γράφοντας ένα υπερ - έπος όπως κάνανε οι Μαξ Στάινερ, Φρανκ Γουάξμαν,  Μίκλος Ρόζα κλπ με έμφαση στην μελωδία και με πάρα πολλά θέματα και Leitmotif. Βέβαια η ενορχήστρωση και το ύφος δεν θυμίζουν αυτή την εποχή αλλά η φιλοσοφία του να γράψω πολλά θέματα και να τα αλληλοπλέξω είναι καθαρά σκεπτικό «παλαιάς κοπής».

Το μόνο που του λείπει ολικά για να λάμψει είναι η ορχήστρα! Καλά διαβάσετε. Το σκορ είναι με συμφωνική ορχήστρα από υπολογιστή τα λεγόμενα samples γι’ αυτό ο ήχος θα σας φανεί κάπως περίεργος.