BATMAN – MICHEL GIACCHINO
Η πολυαναμενόμενη ταινία που έφερε υπνηλία στα παιδάκια που τους αρέσει η Μάρβελ αλλά σε εμάς που μας αρέσει ο κινηματογράφος ενθουσιαστήκαμε με τους αργούς ρυθμούς και την νέο-νουαρ αισθητική μιας και μας έφερε στο νου το Seven και το zodiac.
Η μουσική του Τζιακίνο
στηρίζεται σε 3 θέματα χαρακτήρων τα οποία και αλληλοσυνδέει μεταξύ τους καθόλι
την διάρκεια του σάουντρακ. Άρα έχουμε να κάνουμε με ένα character score πολύ υψηλού επιπέδου. Το θέμα του Μπάτμαν
είναι δισυπόστατο. Εσωκλείει μέσα του και τον άνθρωπο Μπρους Γουέιν αλλά και
τον υπεράνθρωπο εκδικητή. Έτσι πρόκειται για μια διαλεκτική μουσική σχέση
ανάμεσα σε δυο διαφορετικά μουσικά συναισθήματα. Την μοναξιά και την μελαγχολία
από την μία του Μπρους Γουέιν και από την άλλη τον ηρωισμό του Μπάτμαν που
ερμηνεύεται από ένα σκοτεινό μαρς στο
οποίο ο Τζιακίνο δανείζεται την ιδέα του Γουίλιαμς από τον Νταρθ Βέιντερ και το
παραλλάσει με έναν εντελώς εκπληκτικό τρόπο που σου σηκώνεται η τρίχα. Αυτή του
η σκέψη να δώσει στον Μπάτμαν στοιχεία από τον Βέιντερ είναι τρομερά ευφυής.
Και μόνο αυτή η κλιμάκωση του θέματος που είναι σαν να προέρχεται από τα
εσώτερα βάθη της ψυχής και να κορυφώνεται σε κάτι σκοτεινό και απειλητικό
αντικατοπτρίζει όλο το παρελθόν και όλο το character ark του Batman. Ένα απλό τραύμα ψυχής που έγινε στην τρυφερή
παιδική ηλικία, έμεινε μέσα του ρίζωσε σιγά σιγά μεγάλωσε και στο τέλος
καθόρισε την υπόστασης του. Και όλα αυτά φαίνονται καθαρά στην μουσική. Μια
κορυφαία στιγμή του Τζιακίνο.
Για το θέμα του Γρίφου στηρίχτηκε στο Ave Maria του Σούμπερτ και είναι κι αυτό ένα πολύ στοχευμένο θέμα πάνω στον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Η ενορχήστρωση με σοπράνο και απαλά έγχορδα μας λέει πως πρόκειται για μια αινιγματική μορφή, ενώ όσο εξελίσσεται γίνεται όλο και πιο σκοτεινό μέχρι που στο τρίτο μέρος θα πάρει την τελική βίαιη μορφή του. Έτσι η μουσική σκιαγραφεί έναν άγγελο της κόλασης άξιο ανταγωνιστή του Μπάτμαν.
Για το θέμα της Catwoman ο Τζιακίνο
στηρίχτηκε στο ύφος του Τζων Μπάρι μιας και είναι πολύ αισθησιακό, τζάζυ και
μπορείτε να διακρίνεται μια αιλουροειδή κίνηση στα έγχορδα περιγράφοντας μας
έτσι έναν υπόγειο ερωτισμό και μια αίσθηση πως ο χαρακτήρας παλαντζάρει μεταξύ
καλού και κακού όπως σε όλα τα κλασικά νουάρ.
Καθόλι την διάρκεια του
σκορ αυτές οι τρεις μουσικές ιδέες θα αλληλοπλέκονται και θα αλληλοεπιδρούν
μεταξύ τους με πολύ δεξιοτεχνικό τρόπο, όπως στα κομμάτια Gannika Girl όπου
έχουμε σύζευξη Γρίφου και ψιψίνας , στο Hoarding School όπου έχουμε και τα τρία
θέματα μαζί και στο “Me and You and Everyone We Know»” όπου
έχουμε τα θέματα των Batman και Catwoman μιας και είναι η ερωτική τους σκηνή.
Επίσης έχουμε και τα action cues τα οποία εμφανίζονται στο τέλος του σκορ και
έχουν κάτι από τα ηχοχρώματα του Ζίμερ μόνο που ακούγονται πολύ πιο βαθιά και
ογκώδη γιατί ο Τζιακίνο ξέρει να χρησιμοποίει συμφωνική ορχήστρα πολύ καλύτερα
από τον Ζίμερ.
Για τέλος υπάρχει και το Bonus track “Sonata in Darkness”
όπου ακούμε τις τρεις βασικές ιδέες σε διασκευή για πιάνο και είναι ένα έξοχο
κομμάτι κλασικής φόρμας με αρκετά υψηλό βαθμό δυσκολίας.
Όλα αυτά είναι υπέροχα και θα είχαμε ίσως το
κορυφαίο σκορ - αλμπουμ του 2022 αν η
διάρκεια του ήταν κοντά στα 60 λεπτά. Η εξοντωτική ακρόαση όμως των 116 λεπτών
! χαλάει την μουσική ροή και την απόλαυση γιατί 3 θέματα για 2 ώρες μουσική δεν φτάνουν όσο περίτεχνες και
να είναι οι παραλλαγές τους.
Thor: Love and Thunder - Michael Giacchino, Nami Melumad
H νέα ταινία Θορ είναι σκηνοθετημένη αυτή την φορά από τον Taika Waititi έναν σκηνοθέτη με
προσωπικότητα που έφερε το προσωπικό του στίγμα στο francize μιας και αυτή η ταινία αυτοπαρωδείται.
Ο Michael Giacchino έχω την εντύπωση
πως φέτος με τα τόσα πολλά και απαιτητικά πρότζεκτ που ανέλαβε γράφει απλώς τα
βασικά θέματα και δίνει στον γιο του και σε άλλους, εδώ συγκεκριμένα στην Nami Melumad να κάνουν τις
παραλλαγές.
Το Mama's Got a Brand New Hammer είναι ένα πολύ αξιομνημόνευτο
θέμα που θα ακούσετε την βασική μελωδία να ξεκινάει από το βιολί να περνάει στο
κόρνο και μετά σε ροκ μπάντα με φωνητικά!
Από κει και πέρα σύντομες
φράσεις της μελωδίας θα ακούσετε σχεδόν σε όλα τα tracks σχεδόν σε κάθε δυνατή παραλλαγή με αποκορύφωμα
την prog-rock εκδοχή που ακούγεται στο The Ballad of Love
and Thunder.
Πολύ ενδιαφέρον όμως
παρουσιάζει και η παραλλαγή του στο Jane
Stop This Crazy Thing με τις αγγελικές χορωδίες να ερμηνεύουν το θέμα, ενώ
στο One Wish to Rule Them All η μελωδία
γίνεται πιο εσωτερική και μελαγχολική.
Και πριν τον ροκ επίλογο
το θέμα ερμηνεύεται από μια ακουστική κιθάρα στο The Kids Are Alright.
Διασκεδαστικότατο!
Για τον κακό της υπόθεσης τον υπέροχο Κρίστιαν Μπέιλ ο Giacchino του γράφει μια ανατριχιαστική μπαλάντα σαν αυτά τα καταπληκτικά δραματικά θέματα που έφτιαχνε στο Lost με τίτλο Just Desert που αντιπροσωπεύει το βασανισμένο παρελθόν του.
Ο συνθέτης εστιάζει στο character arc του πολύ στοχευμένα και ανάλογα με την εξέλιξη του
χαρακτήρα εναλλάσσει το θέμα του το οποίο όσο ο κακός γίνεται πιο αδίστακτος έτσι
και η μουσική του γίνεται πιο σκοτεινή και απειλητική στα cues Distressed Out και Show Intel. Και όταν ολοκληρώνεται
η σκοτεινή του υπόσταση το θέμα γίνεται μεγαλοπρεπή και ηρωικό με χρήση χορωδιών
όπως είναι τα cues Gorr
Animals, A Gorr Phobia, The Axe Games μέχρι που φτάνει στο εφιαλτικό Think on
Your Defeat.
Πέρα απ’ αυτά τα δυο βασικά
θέματα οι δυο συνθέτες φτιάξανε και μουσική για το παλάτι του Δια που θυμίζει χρυσή
εποχή του Χόλυγουντ όταν και ο Ρόζα υπέγραφε την μουσική για τα ιστορικά έπη.
Και φυσικά στο φινάλε όπου
υπάρχει η τελική μονομαχία οι συνθέτες βάζουν τα δυο κυρίως θέματα να μονομαχούν
κι αυτά το ένα μέσα στο άλλο.
Ακόμη ένα επαγγελματικό
και σπουδαίο σκορ από τον Michael Giacchino, και την Nami Melumad.
Ghost Book Obakezukan – Naoki Sato
Το Στοιχειωμένο Βιβλίο» μπορεί να
πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επιθυμία, αλλά για να πραγματοποιήσεις την επιθυμία
σου, πρέπει να περάσεις μια απειλητική για τη ζωή δοκιμασία.
Πολύ ωραία δουλειά από τον Ναόκι Σάτο που θυμίζει έντονα
τα σκορ που έκαναν ο Σιλβέστρι και ο Χόρνερ για αντίστοιχες παιδικές ταινίες.
Μπορεί τα θέματά του να
μην είναι ανεπτυγμένα στο έπακρον, αλλά έχει ένα καταπληκτικό βαλς, ένα βασικό leitmotif που θυμίζει το Γκοστμπάστερς του Μπερνστάιν, δύο αριστουργηματικά
δραματικά θέματα όπως είναι τα Track 26 και 27, ένα εξαιρετικό action cue (track
24) και μια παλιομοδίτικη υφή που αρκεί για να χαρακτηρίσει το σκορ απολαυστικό.
THREE THOUSAND YEARS OF LONGING – Tom Holkenborg
Μια μοναχική μελετητής,
σε ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, ανακαλύπτει έναν Τζίνι που της προσφέρει
τρεις ευχές σε αντάλλαγμα για την ελευθερία του.
Ταινία σκηνοθετημένη με γούστο
από τον θρυλικό Τζωρτζ Μιλερ με την Τίλντα Σουίντον και τον Ίντρις Έλμπα.
Στην μουσική συναντάμε
τον Tom Holkenborg γνωστό και ως Junky XL του οποίου το ντεμπούτο του ήταν για την συνέχεια των 300 όταν και συνέθεσε το χειρότερο
σκορ στην ιστορία του σύμπαντος. Από τότε όμως σκορ το σκορ γινότανε καλύτερος
και έφτασε σε ένα σημείο να λέμε ότι η δουλειά του για το THREE THOUSAND YEARS
OF LONGING είναι μια εξαιρετική μουσική! Και πως να μην είναι όταν σύμφωνα με
τα λεγόμενα του συνθέτη χρειάστηκε δυο χρόνια για να συνθέσει το βασικό θέμα! Ο
ίδιος σε μια συνέντευξή του λέει «Αυτή η ταινία εκτείνεται σε 3.000 χρόνια και
ο Τζορτζ [Μίλερ] ήθελε μια παρτιτούρα που θα μπορούσε να κινηθεί από την αρχαία
στη σύγχρονη εποχή, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα όλα τα συναισθήματα που βιώνουν οι
χαρακτήρες σε αυτήν την ταινία. Αυτό είναι πραγματικά εμφανές στην κύρια
μελωδία, που χρειάστηκε δύο χρόνια για να δημιουργηθεί! Ο στόχος ήταν να
συνθέσουμε κάτι που ακούγεται ότι ήταν πάντα εδώ, και πάντα θα είναι. Η μουσική
είναι απαραίτητη για το όραμα του Τζορτζ και οι διασκευές έπρεπε να είναι
απίστευτα ακριβείς για να μεταφέρουν την αίσθηση που αποτυπώνεται στην οθόνη».
Στην ουσία δεν πρόκειται για κάτι σπουδαίο απλά η έκπληξη οφείλεται στο όνομα του συνθέτη.
Όλο το σκορ λοιπόν στηρίζεται
σε ένα υπέροχα λυρικό love theme. Στην ουσία πρόκειται για το θέμα του Τζίνι και
την λαχτάρα του να αγαπήσει να αγαπηθεί και να ελευθερωθεί. Γι’ αυτό η μελωδία στο
αποκορύφωμά της γίνεται τόσο έντονη και λυρική! Η ενορχήστρωσή της έχει πολλά
εθνικ στοιχεία τα οποία όμως υποτάσσονται όταν εμφανίζονται τα έγχορδα που ερμηνεύουν
αυτή την αξέχαστη μελωδία.
Άλλα σκορ του είδους που
δεν κατάφεραν να με εντυπωσιάσουν:
Maika: The Girl from Another Galaxy -
Christopher Wong,
Jurassic World Dominion - Michael
Giacchino
The Adam Project -Rob Simonsen
Doctor Strange in the Multiverse of
Madness - Danny Elfman
Fantastic Beasts: The Secrets of
Dumbledore - James Newton Howard
Age of the Dragons - J Bateman
THE KING’S DAUGHTER - John Coda,
Grant Kirkhope, Joseph Metcalfe
Prey - Sarah Schachner
Secret Headquarters - Lorne Balfe
PINOCCHIO – Alan Silvestri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου